- беткей
- slope
Қазақша-ағылшынша сөздік. 2010.
Қазақша-ағылшынша сөздік. 2010.
екібетті // екібеткей — сын. Екіжүзді. Біреулер оны арақкеш десе, енді біреулер оны е к і б е т к е й дейді (Т. Әлқанұлы, Тірліктен., 123) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
беткейлеу — сын. Аздаған беткей, сәл ғана беткей (жер). Ақтасты Құзғынға қарағанда сәл пәл күңгейлеу, б е т к е й л е у ғой (Лен. жас, 23.11.1977, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жергілікті жердің қорғаныштық қасиеттері — (Защитные свойства местности) жер бедері мен жергілікті заттардың жойғыш құралдардың әсерін бәсеңсітетін ерекшеліктері. Қыратты, сайлы жыралы, өзекті жерлердің қорғаныштық қасиеттері көп. Мыс., қыраттардың қарсы (ядролық жарылыс орталығына… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
акас — (Өзб., Ташк.) қыңыр, кесір, бір беткей. [Өзбекше акс тұйық, бір бет (Узб. рус. сл., 1959, 29)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құйрығы жоқ ит — (ҚХР) адамгершілігі жоқ, екі беткей, баянсыз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мерт — 1. (Гур., Маңғ.) ұстамсыз, тұрақсыз. Шамғұл м е р т адам, уәдесінде тұрмайды (Гур., Маңғ.). 2. мінезі тік, бір беткей, қатты. М е р т жігіт. Дүзген м е р т ағаш, сынбаса майыспайды (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақбасбалау — зат. бот. Құнарлы шөптердің бір түрі. Жайлау шетіне шықтық. Құлама жартас, биік құз. Беткей толы ну қарағай. Бұйрат бұйрат жоталар жасыл түкті торқа жамылып алған. А қ б а с б а л а у, тарлау, қызылсірік жайқалады (Коммунизм туы, 29.08.1968, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
аялдатыл — аялдат етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Күндіз күн ысыған кезде отар саялы жерде немесе қырат беткейінде біраз а я л д а т ы л а д ы (Қаз. ауыл шаруаш., 1966, 11, 52) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
боз — айран болды. Аспанды ала бұлт басты. Кешке қарай буалдыр қоюлана түсіп, б о з а й р а н б о л ы п кетті (Х. Есенжанов, Ақ Жайық, 101). Боз бетеге. бот. Қылқан селеу кейде осылай да аталады (ҚСЭ, 2, 372). Боз қасқа бетеге. Бетегінің бір түрі.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кеуде — жол. Тау беткейінің жоғарғы тұсындағы жол. Кеудесін тарғыл мысық тырнап жатқандай. Мазасы кетті, өзін қоярға жер таппады. Жан жүрегі тек Едіге үшін жаралғандай, ол келмесе тар к е у д е с і н т а р ғ ы л м ы с ы қ т ы р н а п ж а т қ а н д а й,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мұғар — сын. жерг. Ұшар (тау басы). Беткейінде қына өскен найзатастың дөкірлеу біткен, м ұ ғ а р биігінде қыран бүркіт отыр (С. Шаймерденов, Инеш, 280) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі